Betül Tarıman Şiirleri - Şair Betül Tarıman

Betül Tarıman

Nevizade'yiz
Söz kirlendi, çarşaf madam
"Belki zamandan çıkabilirsiniz"
İyi kumaştan biçilmiş söz
Kalbinize iyi gelir
Çantanız madam

Devamını Oku
Betül Tarıman

Adını her söylediğimde
Parmak uçlarımda gizli bir şevkat var

Şahika ömre şüphedir
Önce bir kalp ay içinde
Merdiven altları, saç tokaları

Devamını Oku
Betül Tarıman

kimse kendi değildir
bu ruh da benim değildir
kışkırtılmış bir vakitle
odalarda balkonlarda salonlarda
rujsuz dudaklarımda pembesi öğlenin
eksik bir yüz yüzümde

Devamını Oku
Betül Tarıman

Aşk bir gün gelebilir
Aşkta kedere yolculandım
Eskicidir aşk
Şarkılar aralar kapısını
Gitmekle bitmez derinimin sarhoşu
Bana bir gül at

Devamını Oku
Betül Tarıman

mışıl'a, kedime
ben çıkıyorum
kaldırıp gözlerimi ikindiden

benim adım gülin
meğer ki suda bahar imişim

Devamını Oku
Betül Tarıman

beyazım ve sen

gülün hayata akıştaki hızız
buna kim karışır

erken açmak bir sıkıntı

Devamını Oku
Betül Tarıman

Vecahet hanım çıkmazı

balkonda ay heves gibidir
sürtünür dostluğu duvarlara
zamana koşan tay dalgınlığında yılışık
divanedir bakışın çıldırtan gölgesiyle

Devamını Oku
Betül Tarıman

ağ örülüdür göğüm bakılınca
parantezim ol kalbime ak

gövdesinde üşüyen adam
kardeşliğin uzun yakınıma dur
bahçen geniş girebilirim

Devamını Oku
Betül Tarıman

Annem yaşındaymışım, parkta oturmuşum da
Yoruluncaya kendinden telgrafhaneye kuşlar

Saçlarım uzamış küçülmüş nokta
Rüzgar değdikçe ürperen sıyrık
Üşümüş bakışın öfkesiyle

Devamını Oku
Betül Tarıman

burada her şey bir seyisin
attan düşmesi kadardır
evlilik süsü verilmiş odalarda
bir kaygıyla uzlaşmak
anahtarın kilitte dönmesinin
kalpte bıraktığı ses kadardır

Devamını Oku