Benim Nâzen’im Şiiri - El Bedevi

Gün gelir Kandil gibi söner beyin,
Âb-ı hayat diye düşünce hâra,
Cevaz verdiğini duydum her şeyin,
Fetvâ,Fetvâ dışında intihâra..

Yolda yürürsün adım atar yoksun,
Neşelerine neşe katar yoksun,
Cümle âleme çatar yine yoksun,
Bataklığın dibine batar yoksun !

Yoksun sanki hiç vâr olmamış gibi,
Köşede sararıp solmamış gibi,
Kursağına kadar dolmamış gibi,
Saçlarını sımsıkı yolmamış gibi..

Ne bir yerin var gidecek ne yurdun ,
Sofrasına düşmüşsün yaşlı kurdun,
Çek git bu diyardan çok bile durdun,
Bağrını taşlardan taşlara vurdun..

Taşa bile vur sen su çıkar bâzen,
Taş,tüm yolları birden tıkar bâzen,
Taş ülkeleri bile yıkar bâzen,
Boşlukta bir hiçtir bekliyor nâzen..

Bedevî