Benim Hikâyem Şiiri - Halil Kumcu

Bir gün sabah gelir mi, bilmem...
İnanmıyor sol yanım.
Hüsran denen illete kapıldım,
Çoktan başladı geri sayım.

Yüreğimin kapılarını kapattım,
Tekrar başlamaya gücüm yok.
Bütün hayallerimi çaldılar,
Umuda dair hiçbir şey yok.

Ölen kalp dirilir mi?
Dünyaya bakmıyor gözlerim.
Hikâyemin sonunu,
Ben yalnız da beklerim.

Kimseyle paylaşmam,
İçimdeki ağır yükü.
En kuytu yerine attım,
Benimle mezara gidecek bu öykü.

İki kişilik tabut yok,
Mezar olmağı gibi.
Yalnız doğdum,
Ölmek te öyle olacak gibi.

Gününü dolduruyorum,
Ömür denen sürenin.
Biteceği günü bekliyorum,
Hayat denen hikâyenin.