Benim Garip Gönlüm Şiiri - Ahmet Yusuf Y ...

Garip benim gönlüm;
Ne istemeyi bilir...
Ne istemeyi bilir?

Görünce değişiyor her şey gül cemali.
Yerini bırakıyor umutsuzluk,
Dikenli bir yola atıyor beni.
Garip benim gönlüm;
Ne diken batar,
Ne de koku alır gül bahçesinden.
Derdine dert katar.
Başka da bir şey çıkmaz benim gönlümden.
Kendi kendine konuşur,
Kimseyle konuşamaz.
Konuşur;
Sürç-ü lisan peşini bırakmaz.
Kalp kırar benim dilim,
Gönlüm dilime bağlı idi.
O halde kalp kırar benim gönlüm.

Aksinin biriyim.
Öfkenin kucağında ninniler dinler benim gönlüm.
Garip benim gönlüm;
Hem kulağını kapatır öfkeli ninnilere,
Hem de hala öfkenin esiri.
Armut pişse,
Gönlüme düşse,
Çevirir onu kelek kavuna.
Eline yüzüne bulaştırır.
Hem güler,
Hem de ağlar sağda solda.

Üşür gönlüm;
Yoktur giymeye bir hırka.
Hırkadan kasıt;
Kendine bir çift güzel söz.
Kendine bir çift güzel söz,
Söyleyemez benim gönlüm.
Her anında,
Hep yanında,
İki tane el ele tutuşmuş gözdür tesellisi.
Teselli midir bilinmez ya...
Ama güzeldir.
Güzeli sevmeyi başarır da,
Layık olamaz benim gönlüm.
Enaniyet eder,
Aşkıyla hava atar.
Sonra havası batar,
Boş boş bakar,
Gönlünün yeşile boyanmış duvarlarına,
Benim garip gönlüm...

Ne güzel şey,
O yeşil deryaya dalmak.
Yüzmek...
Daha çok yüzmek...
Yüzdükçe yüzmek...
Bir damlası zayi olmasın diye,
Yavaş yavaş yüzmek.
Rengi bozulmasın diye,
İçine akıtmak gözyaşlarını.
Gönlümün sahibininki kadar güzel değildir,
Benim kahverengi gözyaşlarım.
Samimidir.
Aşıktır...
Ama günah kokar...
Herkeste bir nebze vardır elbet,
Lakin bana daha bir yoğun kokar,
Günahkar;
Garip gönlüm...

Sanki o yeşil deryaya dalınca,
Bütün günahlarından arınacakmışçasına,
Temizliğe hicret edecekmişçesine,
Masumluğa adım adım yaklaşacakmışçasına,
Bir hislere kapılır benim gönlüm.
Ha hayaldir,
Ha gerçektir.
Hayal de benim gönlüm,
Gerçek de benim gönlüm.
Kime ne?
Kime ne!
Bak...
Yine öfkelendi benim bu garip...
Garip gönlüm...

Sen aşk de,
Ben yeşil diyeyim.
Gönlüm öfke desin,
Onlar sahtekar,
Siz yalancı deyin.
Gönlümün yediği haltlardan,
Benim kabahatim yok.
Af dilerim Allah'tan,
Başka da çarem yok...
Çaresizin biridir benim gönlüm...

İki tutam saç teli olsa,
Ne de güzel koklanırdı değil mi şimdi?
Sen pis dersin,
Ben aşk derim.
Koyarım başucuma,
İzlersin beni nefes alırken.
Nasıl da güzel alıyorum,
Nasıl da ciğer açıyor o güzel saçların...
Nasıl da ferahlatıyor,
O yeşil gözlerin.
Kıymetini bil.
Ha ben abartıyorum,
Ha sen gerçekten öylesin.
Abartan da benim gönlüm,
Sen de...
Benim garip gönlümsün.
Sarılmış duruyorsun orada.
İyi tutun.
İyi tutun...
Korkma,
Benim gönlüm gariptir ama,
Yine de gariptir benim gönlüm...