Ben Öldüm Şiiri - Derya Derin

Sepya renkliydi ağzı
Acı bir sıvı akıyordu
Denize dökülüyordu ansızın
Rüzgarlarla dans eden mavi periyi bekliyordu
Bir tepe başında
Düşlere koşuyordu etekleri
Tırnakları deli bir kabusu eşeliyordu
Gece değildi
Aydınlığında işleniyordu en vahşet dolu cinayet
Güneşin ışıl ışıl aydınlattığı
Yerde yatıyordu kopmuş bir el
Kime aitti
Sessizliğe değiyordu tüm söylemler
Ardılları tıkanmıştı eylemin
Eylemsizliğinde soluk ve boğuk bir çığlık
Adımı hatırlıyor musun
Ey küçük çocuk
Hani sana hep şeker getirmek isteyip de bir türlü getiremeyen
İçinde masallardan örülü bir düşe çağıran seni
İşte öldüm ben
Bir kıyıda
Suskun ve sessiz bir çığlığa vurdum
İnadına
İnadına Ay’ın
Güneş’in
İşte şimdi öldüm ben