Öyle isterdim ki;
Ağır-aksak, tembel, gamsız
Bir zamanda yolculuk yapmayı.
Gönlümce yaşamayı,
Çocuğum diyebilmeyi...
Dağıtmayı kara bulutları,
Yükseltmeyi uçurtmamı
Ve arkasından bakmayı
Uzun uzun seyretmeyi,
Sevinç çığlıklarında kaybolmayı.
Öyle isterdim ki...
Belki hayal,
Belki yalan gelecektir size ama
Ben hiç çocuk olmadım,
Yıldızları sapanla vurup,
Topumla hiç cam kırmadım,
Kovamla küreğimle,
Bezden bebeğimle
Hiç oynamadım.
Bisiklete binmedim! ..
Evreni alıp avuçlarıma,
Evire çevire,
İşte benim dünyam demedim! ..
Hangi haritanın neresinde,
Hangi mevsimin ortasındaydım
Onu da anlamadım...
Ben hiç çocuk olmadım,
Ben hiç onu görmedim,
Yağmur yanaklarımdan
Billur masumiyetimden
Hiç öpülmedim! ..
Bende,
Gölgeler güneşi döverdi! ...
Rukiye Çelik
06.11.2007 11:37:00
Kayıt Tarihi : 6.11.2007 11:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Ağır-aksak, tembel, gamsız
Bir zamanda yolculuk yapmayı.
Gönlümce yaşamayı,
Çocuğum diyebilmeyi...' Allah bundan sonra gönlünce yaşamayı
nasip etsin. ağzına sağlık, güzel olmuş..
Ben hiç onu görmedim! ...
Bilmedim,
Yaşamadım...
güzel bir çalışma rukiye çelik kutlarım...
TÜM YORUMLAR (22)