Ben Duygusu Şiiri - Nalan Uzer

Hayat ne çok şey öğretiyor insana, neler yaşatıyor, neler hissettiriyor..Ne değişimlere uğratıyor....Ömrümün hiç yaşamadan, bilmeden geçen uzuun bir kısmı vardır..
Tam bir masumiyet, tam bir yalnızlık, tam bir hiçlik ...Tam bir cehalet...Tam bir zavalilik....

Sonra diğer kısmı; geç kalmış hayatı tanıma, hayatla tanışma ve hatalar yapma kısmı.. Mutluluğun, mutsuzluğun birbirine karıştığı, zaman zaman pişmanlıklar yaşandığı bir dönem...Yaşandı ve bitti dediğim, bazen yaşamasam da olurdu dedigim ama iyi ki de yaşamış olduğum dönem...

Sonra bilinç dönemi...Sorgulama dönemi.. ..Doğruyu arama, araştırma dönemi..Yanlışlardan dönme dönemi. . .
Fikirlerin değiştiği, ezberlerin bozulduğu dönem...

Bir başkasına dönüştüğüm dönem...Ve iyiki de yaşadıgim, insan olduğumu ve insan olmanin farkli bir şey oldugunu öğrendiğim dönem ..

Herkesten farklı düşünmeye başladığımı anladığım dönem ...Farklı olduğum kadar, samimi olduğum dönem ..

Insan olmanın kriterlerinin farkını gördüğüm, doğaya, hayvanlara yöneldiğim dönem...Ruhumun arındığı, sevdigim, sevmedigim her şeye insanca baktığım, yaklaştığım dönem...

Korkunun ecele bir faydasının olmadığını anladığım, insanlığımı bencilligime heba etmedigim dönem ..Kendime saygımın arttığı dönem..

Işte şimdi o dönemdeyim ...Işte şimdi bencilleri seyrettiğim ve 'iyi ki de onlar gibi değilim' dediğim donemdeyim ..Hattâ 'şükürler olsun ki onlar gibi değilim' dediğim dönemdeyim...

Içimde fırtınalar esiyor zaman zaman, bazen çok yalnızım. ..

Konuşabildiğim her insani kendime yakın buluyorum ve 'iyi ki var' diyorum...

Beni anladığını hissettiğim her insanla, konuşmak için can atıyorum...Bazen yanilıyorum, üzülüyorum, pişman oluyorum, pişman ediyorlar...Bazen minnet duyuyorum...Hep olsunlar istiyorum hayatimda... ..

Dilerim bir gun herkes "BEN" duygusundan arınır ..

Nalan Uzer