Kalabalığın içinde başı öne eğilmiş,
Yorgun ve mutsuz bir adam görürsen,
Bil ki, o benim.
Gözün ilişirse omuzları çökmüş,
Gözleri yerde,
Dalıp gitmiş birine
Hiç şaşırma! Kim olduğunu bilirsin.
İnsanlar arasında ama yalnız,
Kimsenin fark edemeyeceği kadar sessiz,
Ve bir o kadar da sensiz bir adam,
Geçip gider her akşam
Karaköy'den Kadıköy'e.
Sorma sakın kim ola ki diye!
Bil ki, o adam benim.
Kayıt Tarihi : 21.5.2004 09:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Burak Kıllıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/05/21/ben-109.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!