Belkí Yarın Şiiri - Avni Gümüş

Kaç temmuz geçti böyle, bilmiyorum;
Yaz mıydı, kış mıydı hep üşüyerek.
Bilmem kaçıncı mevsim, durmuyorum;
Ümitler dört nala, biz yürüyerek.

Çiğdem çiçek açmış, yetişemedik.
Laleye, nergize erişemedik.
Ah ile geçti ömür, peçeledik;
Mesut, bahtiyar gömleği giyerek.

Servet sandık, 'karaçalı"yı, "bük"ü,
Doldurduk heybemizi, tuttuk "denk"i,
Sırtımızda gönlümüzün gam yükü,
Ayağımızda zincir; sürüyerek.

İnceden eledik, sıkca dokuduk.
İri yazdık; usul, usul okuduk.
Kederde mevcut, esenlikte yoktuk,
Bir ah'a bin ah duyup; dinleyerek.

Ahval böyle Gümüş; ne yazarsan yaz.
Şimdi alın kırışık, şakak beyaz.
Hâla Temmuz buz, Ağustosda ayaz.
Geçti bu ömür, bahar bekleyerek