Babayiğit Şiiri - Avni Gümüş

Yurdumun üstüne bir şafak vakti,
Yine ihanetin perdesi çöktü.
Ankara'dan bir babayiğit çıktı,
Bu vatan bizim, asla vermem dedi.

Milletin mahremine uzanmışlar,
Ordu da, arifleri yok sanmışlar.
Kime inanıp da, neye kanmışlar,
Aklınızı almadan, durmam dedi.

Vatan üstüne hesap yapanlara,
Hakk'ın hesabını unutanlara,
Ekmeğimize ağu katanlara,
Çetin olur savaşım, yılmam dedi.

Sığınmış yaradana, yürek çatal,
Göğsünde iman var, bayrağı da, al;
Kastetmiş vatana bir sürü çakal,
Hesabını sormadan dönmem dedi.

Arif paşa dönmez, verir de başı,
Çetin olur yiğitlerin savaşı,
Bu vatan toprağından bir karışı,
Can verir, kan döker, böldürmem dedi.

O, idris dağının suyunu içmiş,
Kararını vermiş, yolunu seçmiş,
Vurmuş döşü, Kızılırmaktan geçmiş,
Küçük derelerde boğulmam dedi.

Dayı dediki; onlar bir kahraman
Yolları hak'tır, sevdaları vatan
İhanetin bedelini, her zaman
Alırım ahımı da, koymam dedi