Bir kapı aralığında kaybolur nefesleri,
zaten hiç olmamıştı ki duyulsun sesleri.
İşitmediğin, uzak diyarlardan döner,
seni kucaklar, görünmeze devreder,
tam bir salınımın edalı gülüşleri, hep
özlediğin havayı izler, bir kez açsan
gözlerini, ışık dolar zemine ve ne
dediysen olur belki de.
Duysan.
Kaygı umut açar, yok bahçelerde,
birazdan bir dünya kurulur, o müziğin
tınısı değerse, Derin denizlerden
yükselen yüz, görünmez olur mesafelerde,
duyduğun gül açan sessizliklerde.
Dönersin artık kendi evrenine, kapılsan,
varırdın, kimbilir hangi temellere.
21/02/2016
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 21.2.2016 01:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!