Belgin Erturk Şiirleri - Şair Belgin Erturk

her susuşun
dudağında asılı bir ısırgandı
ay ışığı hiç düşmedi kirlenmiş geceye
yıldızlar döküldü her canavarlaştığında
hüzzam kırığı üzerimize
artık bize has renkler o geceden yadigar

.
.
.
susma
dilinden dökülsün için
-söy-le-se-ne-

.
.
.
ve gün geldi
koca dalga
haykırdı kum’a

.
.
.
-kendime-

ağlama

.
.
.
.
her adımımdan bir sen koparak yürürdüm
yanardı topuklarım

.
.
.
ne vakit yalnızlığı umursasam
kimsesiz bir manastırda gün sayar sözlerim
garip bir parantez açılır gülüşümde

ne mi yapıyorum
kurak iklimlere sağanak biriktiriyorum
avuçlarımda uyuttuğum
birkaç papatya için ise
umut

.
.
.
-gidiş’e-

.
.
.
.
ufacık bir şebnem öper kirpiğini
martı kanadında yuvalanan sabahın

.
.
.
.
sen benden vazgeçmiş gibisin
ben hala deliyim hala sevdalı…Sezen AKSU