Bekleme Şiiri - Ercan Yavuzer

Bekleme, Öylesine toz-duman altındayım, Enkazlar götürmüş yüreğimi, Sevinci az karılmış bir beton hüznü tutmuş gözlerimi Bekleme, Az hasarlı, içine girilebilir bir yalanın altındayım, Kartondan yapma düşlerim yıkılıyor, sokak aralarına Saçım-başım ölüm içinde, Bekleme, Kimse Yokmu’nun, az duyulduğu bir sessizliğin altındayım… Bekleme, Artık muhabbete hâsıl olmaz dilim, Payımdan, kendine al tüm sevinmelerimi, Gözlerim, seni hatırlamanın son karesinde. Öylesine ölümler içindeyim, Kan, sözden önce düşer gözlerimden, Dilim lal, aklım hala baharda, Bekleme, Okşa yıkıntıları, bir taş al başımı yaran, Ve dön git, bekleme Dikiş tutmaz artık bu yara, Bir çift gözün çocuk ölümüdür içimi böyle saran… Tam da şimdi, işte tam sırası demenin, tam sırası Artık uzak tut ellerini yüreğimden, Sevda deme, dilinden düşür aşka dair sözcükleri Sev beni, okşa yıkıntılarımı, Dışarıda kar, dışarıda korku, Bekleme beni, Dön git yoluna, geceye köprüle gözlerini, Bekleme, Aklım enkaz altında, yitirdim ben gözlerimi… Bekleme, Ağırdır beklemek bu coğrafyada, Keskin soğuk tutar yüreğini, üşüme. Bekleme, Acıma ölümüme, İyisi mi bir kahvaltı hazırla, Anaların yaşam dolusu ellerinden karılmış Otlu peynir koy sofrasına Azraillin, Bekleme, Öylesine kirlenmiş bir yaşamın altındayım, Enkazlar götürmüş yüreğimi, Okşa yıkıntılarımı, bir baş al yarılmış taşların altından, Ve çek git, bekleme, Bir yaşam ölmekte Van’da, gözlerinin zemin katında… Ercan YAVUZER VAN/MURADİYE