Düzeni bozulmuş bu insanlığın,
Kıymeti kalmamış bu adamlığın,
Sebebi bilinmez dağınıklığın
İlgisiz insandan KADI bekleme
Bozulmuş şiirin o hoş ahengi,
Kalmamış eski bir adamın dengi,
Bozulmuş çimenin yaprağın rengi
Eskiden aldığın TADI bekleme.
Vefayı bekleme, muhabbet kayıp.
Sokaklar serazat kalmamış ayıp.
Gördüğün herkesi adamdan sayıp,
Sayıp seslendiğin ADI bekleme.
Evlada hizmetkar anne ve baba,
Nezaket nerede tüm ahval kaba,
Dinlenen şarkılar hep kaba-saba
Eskiden dinlediğin AĞIT bekleme.
Her tarafta kavga, elem gözyaşı.
Yapılan zulümler titretir arşı.
Ne zaman bitecek kardeş kavgası
İnsanlık ölürken YAS-I bekleme.
Kayıt Tarihi : 12.9.2010 10:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!