Üşüyorum
Susuyorum da
Yokluğuna
Gidiyorum
Mecburiyetten
Çoğu zaman
Okyanusun ortasından
Kalkıp da dünyayı yutan
Dalga
Koynuna düşen dalgıcı
Yaşamın pamuk bulutlarına
Kaldırıp atan dalga...
Kopartamam çiçeklerini
koklarım, severim hepsi.
Gözlerimle okşarım yollarını
fısıldayarak seni sorarım ağaçlarına.
Bir minik öpücük kondururum
soluduğun havana.
Sabaha çok var ama
sabahlarım uyandı sana.
Sabah da sabah bana bu gece
sabaha var daha nice...
Açılıp düşlerimin penceresi
hayalin içeri gelince
Tam kırk yılda
Öğrendim sandığım
Ey pek mühim adamlık
İyisin, hoşsun, güzelsin de
Yoruyorsun
Elimi yakıyorsun bu gece
Herkes birbirine sordu
Kimdi?
Yok muydu kimi kimsesi?
Neyin nesiydi?
Filanca bankada
Mutemetmiş dedi biri
Ardı koyu bir gecede
Yitiyor bir umut, bir gülen yüzüm
Önsözüm...
Ardı koyu bir gece
Alıp götürürken yalnızlığımı
Hiç düşünmüyor onsuz ne yapacağımı
Deniz akşamlarına takıldım
Yıldızlı gecelere, sihirli hecelere
Tütün ve vişneye karıştım
Kendime bile alıştım
Seviyorum beni, seni de
İki yıldız yanyana görmeyim
Şöyle bir derin nefes aldım
Dayadım sırtımı şuracığa
Bugün çok duygusalım
Elimden tutup gezmelere
Götürsene yine beni ana
Sabah yağmur yağıyordu
Bilir misin?
Kaç orman
Ve kaç dağ aştım
Kaç güzelden geçtim
Senin için
Çünkü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!