İçimden bir tramvay geçti
Beni tam ortamdan ikiye biçti
Bir yarım nostalji, diğer yarım da nostalji
Daha önceleri nerelerdeydin ey teknoloji
Evvel zaman içinde kalmışım ben
Yani hala bıraktığın yerde
Ve işte rüzgar
Nerden gelirsin bunca yolu
Hay deli rüzgar
Nedir bu öfken, tafran
Yol yorgunusundur
Otur hele bir soluklan
Aynı güzellikte
Aynı özenle
Ve adilane
Kar yağıyor
Şehrin her köşesine
Artık çirkin yok
Soğudu havalar
Kapandı kapı, pencere
Mis gibi çorba
Hem de koca tencere
Yün çorap, hırka, kazak
Battaniye, yorgan, yatak
Çok zaman oldu...
Dinmeyen bir özlemin,
içimde
mevsimlerce büyüyen
kuraklığında,
çatlayıp, kırılırken sana
Sevgimizi
Parmak uçlarımızdaki
Dokunuşlara taşırdık
Dokunuşlarımızda
Özlem fırtınaları eserdi
Fırtınalarımızda
İçim mevsim, mevsim
Odam loş, aynada siluetim
Bakıştık, gülüştük birbirimize
Gözlerimden girdim içerime
İhtiraslar, ihanetler, kalleşlikler
Ah gülüm
bugün soğuk,
çok üşüdüm.
Ah, ah gülüm
üşüdükçe yürüdüm.
Yürüdükçe
Ben şahidim
Gözlerimle gördüm
Bu adamdı amirim
Tan vaktine doğru
En masum saatlerde
Şu köşeden geldi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!