Daldığım uzaklarında
Buluştuk seninle gecelerce
Düşlerimde...
Doydum öpmelere
Dudaklarımı görmedin sen
Hislerimle...
İçimde bir sözcük pınarı
hiç durmaz akar.
Dökülecekken dilimden hecelerim
hecelerle yarışır, koşar kelimelerim.
Odamda eser yazlar, baharlar,
dudaklarımda danseder birkaç nota.
Harika bir akşam
günler sonra.
Şimdi uzak telaşlar.
Tek bir kıpırtı yok,
öyle sakin ki ağaçlar.
Ah gözünü sevdiğim,
- “Bir orman bulmalı,
bir yolu olmalı,
kimsenin bilmediği” dedim.
- “Hiç gidilmemiş” dedin.
- “Bir ateş yakmalı,
kocaman alevleri olan,
bu şiirin içinden geçen yol
içlerimizden de yani
birbirimize çıkmıyor bir türlü.
...
şehrin sosyetik bir mekanında
aklımda sen yanımda birileri
Bir bahara yolum düşse
Bir kuş tepemden geçse
Hani saçlarıma teğet
Eğsem başımı gayri ihtiyari
Dizim toprağa değse
Farketsem bırakmayı kendimi
Okula doğru yürüyelim seninle
çiçek toplayalım öğretmenime
mevsimlerden bahar olsun
günlerden Perşembe
sevinsin arkadaşlarım bizi görünce.
Okşa saçımı, nazla, avut beni
Daha çok gülmeli
Daha çok sevmeli
Daha çok el ele vermeli
Daha çok konuşmalı
Daha çok söylemeli
Daha çok sarılıp
Nedir bu afat, nedir bu fırtına?
Koştuğumuz peşinden
ya da kaçtığımız önünden
böyle belirsiz, böyle saçma sapan.
Bir şükür yerine bin bir isyan
yalan, yalan, yalan...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!