Ne garip bir dünya değilmi ?
Olmaz denilen şeyler olur
Olur denilenler ise olmaz,
Belki bir kağıda herşey yazılır
Fakat yüreğine sinermi bilmem
O ayrılık mektupları yazdığın elinle
Git,hiç birşey demeden git.
Onlarca verilen sözler gibi git.
Sensiz bu iki günlük hayata tutunamıyacağımı bilerek git.
Nasıl olduğumuzu bilirdin ya;
Yaz ve kış gibi bizi ayıracak bir semavi yok.
Afeoditin okuna saplandık sanki
Hani bazı özel sözler vardır
Demek isteyip de diyemiyeceğin
Boğazdan geçipde kursakta kalan;
Benimkisi iki kelimeden fazlasıydı belki
Sonuçta seni iki kelimeye sığdırmak zor
Gerçi kelimelerlede anlatılması güç.
Yüreğin sanki bir postane
Şahısların mektuplarını alıyor
Benim duygularımın süresi bitmiş,
Kapattığım zarfı özlem tutuyor
Kusursuz bedeninin kusur bulduğun yerleri
Hasret bırakıyor beni
Gündüzler için geçerdi geceler,
Ayın yükselmesi için batardı güneş;
Günler bir birlerini iter sıkışırlardı takvimler
Seni severken sayardım yıllarımı.
Sanarsınki hapisteki mahkum benim,
Duvardaki çiziklerin arkası kesilmez;
Hayat öyledirki;
İleriye doğru yaşanır
Geriye doğru anlaşılır
Bazı pişmanlıkları sonradan anlamak gibi
Ne kadar garip değilmi
Pişmanlıkları ilerde anlıyoruz
Zamanın başlangıcından belirliydi herşey
Ne dünyalar vardıda boşluk içindeydi
Yaratıldı iki avuç insan yabancılıkla
Hissetmediği duyguları yaşadı.
Bir miktar sevgi bağı kurdu
Tutundu yıllara belkide düştü mezara
Gecemiydi bizi yakınlaştıran
Bu kadar etkilimi karanlık
İçimizi dökdüren bir kaç kadeh mi ?
Sorgulanır gece tanık ise bilmece
Kim derdiki her şeyin olduğu vaktin;
İçimizi bile döktüreceği
Şimdi bana geçmişi verseler
Gelecek olmamasını dilerdim
Sevmek için bir sözmü gerekir
Kaderi yazarken kalem gerekmediği gibi
Veya üzülmek için göz yaşı mı?
Zaman dedi insanlar
Yaradıldı cihânı bir köşk
Cahillere bir meyhane ise,
Bilenlere dolu bir kitap
Şayet ilk emirdir oku
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!