Ne senden usandım ne bahçe bağdan
İsmini andıkça yanar gibiyim
Mevsimler değişti gönül çağımdan
Aktıkça durulmaz sular gibiyim
Açıldı dört yana boy saldı dalım
Seher yelleriyle savrulup durdum
Sen gelip geçenden sor beni beni
Ben sana bir yolcu yolunda yoldum
Yaktın kor ateşte nar beni beni
Unuttum kendimi bak nerde kaldım
Ne saray istersin ne köşk ne bir yat
Boş yere kendini yormasan be gül
Ne varsa içinde savur kaldır at
Uzaktan hal hatır sormasan be gül
Yağan yağmur gibi kasıp kavurdun
Kar yağdı başıma hasret çekerken
Bir tek bir cümleyi söyleyemedim
Yıllarım su gibi akıp giderken
Gözyaşım sil deyi söyleyemedim
Her nefeste yazdım bin bir kelime
Ne zaman durdurur ne toprak bizi
Yaz Bahar göründü gözlerimize
Öfkeler çığ gibi dert dizi, dizi
Hiç güven kalmadı sözlerimize
Yeşermez bağ'ların kurumuş dalı
Bu sevdan bedende kor gibi yakar
Yaz gelmedi amma güzleri vardır
Sel gibi çağlayıp coşkunca akar
Hal bilmez yar amma sözleri vardır
Solarsın gül gibi solan demiştim
Hükümran batakta yok zerre onur
Haysiyet mi var ki nefsini korur
Çekilmiş damardan kalmamış gurur
Söz bileyip atanlara sözüm var
Bak ne koymuş rezaletin adını
ŞU GÖNLÜMÜN İÇİNDE FIRTINASIN TİPİSİN
Aklıma düştüğün an bir kıvılcım düşüyor
Hasretin yüreğimde yanan ateş gibisin
Ruhum bedende durmaz sırıl sıklam üşüyor
Şu gönlümün içinde fırtınasın tipisin…
Bilmezdim bu nedir tanımazdım hiç
Tak i can bedenim sarana kadar
Verdiler bir bade doldur dedi iç
Sevmesem bu nedir tanımazdım hiç
Sonu yok sandığım bu sonsuz yolda
Ne yazar ne çizersin bu şeytanca planı
Dedenden duymadın mı kâfir, helak olanı
Meymenetsiz suratlı asrın karayılanı
Son Peygamber o Resul, biz rehberiz bu halka
Taşırma sabrımızı taşırma Danimarka
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!