Bedri Tahir Adaklı Şiirleri - Şair Bedri ...

Kalp bahçesinde
Hep tozpembedir düşler
Hayat tozpembe
Kalbin bahçe duvarlarını hep
Hayaller seyreder bakmadan

Gönüller yurdunun kalp bahçesinde
Kırılan dalları gördün mü sen hiç
Bağına serilmiş haliçesinde
Dökülen gülleri gördün mü sen hiç

Yaralı kalbimde acılar sonsuz

Bir bahçemiz vardı pek çok türküden
Renk-renkti her biri hüzünden beste
İnce bir sesten yapılmış duvar
Toprak söylesin bizleri bize
Çeşitli seslerle nağme ekilmiş
Kenarlara dikenli teller çekilmiş

Çiçeksiz bahçe kenarları
Tüyleri diken-diken olan
Silahlı insanlarla doluydu
Çiçeklerin ölümü anlaşılmalıydı
Ölüm ve ötesinden habersiz
Tepeden bakan aya sormalıydılar

Ellerimle tutamıyordum.
Hava gibiydi ışık gibiydi,
Bazen tuttuğum oluyordu su gibi..
Ama ellerimden kayıp gidiyordu.
Bazen buz olup yakalamış oluyordum.
Ellerim donuyordu kalbim gibi..

Bal tutan parmaklarını yalıyormuş.
Ben ise seni tuttum,
ama avuçlarımı yaladım.
Sen bal gibiydin...
Ben ise kovan..!
Ne önemi vardı ki giden şeyin!

Hamiyet hissini kaybetti herkes
Ne olur yeniden yarış başlasın
Güzeli gösteren gönülde makes
Bulsun da kökleşen görüş başlasın.

Namerde katiyen etme müdâne

Hayatı solurken bin de bir nefes
Sevdayı hor görme uğraş kendinle
Kuş gibi kanatlı aşk için kafes
Kapağı açıp uç yarış kendinle.

Bu ömür gayesiz olamaz elbet

İlahi ilimde her şey tas tamam
Yokluğu yıkmaya hazırdır esma
Kün emri gürledi verdi ihtimam
Hayata bakmaya hazırdır esma..

Maddeden gömlekler inşa edildi

Bulanık tüm sular derin olmuyor
Çamurlu nefsini bastır be dostum
Ne sathı ne dibi serin olmuyor
Bulanık arzuyu kestir be dostum.

Çağlayan sulara karışmaz çamur