Çöp kenarındaki bir köpek gibi,
Titreşir kafamdaki düşünceler.
Hayal kırıklıklarından bir köprü gibi,
Yanılgısız, cömert tüm savaşlar.
Sessiz,
Puslu yağmurlu bir hava
Sisi yırtarcasına yürüyen insanlar,
Nereye baktığını bilmeyen gözler,
Gözlerden akan insan seli...
Avaz avaz susan insanlar
Hoyrat rüzgarlar
Estikçe esiyor egede.
Bitmedi, bitmiyor
İçimdeki sıkıntılar...
Bu gecede,
İçim acıyor...
Güneş doğmadı bugün dünyaya,
Ay dünyaya isyan etti sanki...
Her gün festivaller düzenleyen kalbimde,
Etraf sessiz ve çaresiz.
Kimseler yürümüyor sokaklarda,
Kokunsuz boynu bükük çiçekler...
Bir ben kayıptı bu bende
Viran eden bu bedende
Aşka olan inancım kaybolmuştu
Her bir esen yelde
Sonra sen çıktın karşıma
O güzel gözlerinle güldün bana
Susmak...
Sevdiğinin mutluluğu için
Gözlerini yaştan korumak için
Deliler gibi konuşmak isteyip
Avaz avaz susmak...
Konuşmak...
Gözlerinden bir yol yapsan bana
Gönlümden gönlüme yürüsem yıllarca
Sessizce fısıldasam aşkı kulağına
Aniden çığlıklar atsam kağıtlara
Mısra mısra örsem seni şiirimde
Sonra kokun gelse odama
Yaşamak istiyorum bütün insanlarda
Yürümek istiyorum yollarını dünyanın
Karışayım, her bir şeyde parçam kalsın
Bu dünyada ölümsüz olmak istiyorum.
Yüksek şelalelerden nasıl çağlar su bilirsin
Bulutun saçlarından kokladığını,
Bir başıboş gece daha
Vur kadehleri bir daha
Hayat hoş bir kahkaha
Gözden göze değişir
Sözden söze farklıdır
Bu kavanoz dipli dünya
Herkesin herkesi sattığı,
Babaların oğluna kazık attığı,
Kalplerin aşkla değilde,
Parayla deli gibi attığı,
Kahpe dünya bu...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!