Bazen Şiiri - Halil Kumcu

Bazen içine bir od düşer, dağlanır.
Kaygılı bir gönülle uzaklara kayar.
Sanki yüzyılın yükü biner üstüne,
Bir ömürlük hesaplaşman başlar.

Bazen dünya kavgası örseler,
Düşünce yığınlarının altında kalırsın.
Gizli bir ateş yanar derinden,
Kör düğümlere bir halka atarsın.

Bazen içinde yaş, düşlerinde kar,
Gönül bir tufanla vurulur.
Yüzünde hayatın açtığı çizgiler,
Çizginin üzerine bir dağ oturur.

Bazen kıştan sonra kış gelir,
Aç toprak gibi içsen de bitmeyen.
Gündüzüne gece, gözlerine tipi düşer,
Gurbette özlem üşür, sırtında kefen.