Mehmet Halil - Bayram U yanınız! Şiiri - ...

Şoför her gün aynı hatta çalıştığından duraklarda bekleyen yolcuların çoğunu tanıyabilir.
Minibüste nefes alacak yer de yok. Bekleyen yolculardan çoğunu almadan geçiyor…
Yolculardan tanıdık birinin işareti üzerine durdu ve aldı. Selamlaşmalar ve konuşmalar argolu belli ki iyi tanışıyorlar… Yolcu, ya da, arkadaşı diyebiliriz, parayı uzattı şoföre, Şoför dövecek gibi baktı gözlerine diğeri suç işlemiş gibi oldu… Yaptığı hakaretmiş gibi yüzünde pişmanlık belirtisi belli oluyordu… Neden? Çözülmesi zor bir problem… Yine şoför çözdü problemi.
‘’Yarın yine yüz yüze geleceğiz be abi… Ayıp oluyor valla! ’’ Demek ki yüz yüze gelmekle, yüz yüze gelmemek arasında çok önemli bir sınır var bizim göremediğimiz…
İnsanları yüzleşmekten korkutan bu sınır nedir acaba?
Çıkar mı?
Evet! Olabilir. Şoförle arkadaşı yüz yüze gelmeyecek olsaydı şoförün kasasına para damlayacaktı… Çok küçük deyip de geçmeyin, bu bilinçli bir davranış değil bilinçaltı. O böyle küçük paraların birikmesiyle sürdürüyor hayatını…