Yıkman mı gerek yıkman mı gerek
İllâ değerlerimizi yıkman mı gerek
Sıkman mı gerek sıkman mı gerek
İlle de şu canımı sıkman mı gerek
Çıkman mı gerek çıkman mı gerek
Ne ikram edersen, onunla yetinirim
Kanaatkâr itaatkâr Tanrı misafiriyim
Umduğumu değil, bulduğumu yerim
Yeter ki hanende has misafir olayım
04.01.2003-12:04
Ümit bağlayıp sırtımı dayadıklarım fos çıktı
Bağrıma bastıklarım, çoğu kez vefasız çıktı
Dost gözükenlerin tavırları canımı çok sıktı
Ummanlar gibi olan ümitlerimi aniden yıktı
Gözlerimde cam, yüreğimde hayal kırıklığım
Ah ne de çok seviyorum, ben bu gülü
Ömür boyu sinemde yatırsam bu gülü
Yine de doyamam ben bu yaban gülü
Eğer alırsa başkası, olurum sanki ölü
Her an Sarıçiçek Yaylasını arşınlıyorum
Yağmur taneleri birleşse sel olur
Gözyaşlarım birleşse derya olur
Tartılsa çilemiz onunki katre, benimkisi derya olur
Başkası değil de o yâr gelse, yarama merhem olur
Kar taneleri birleşse, çığ olur
Bu kadar hiç kimseden aman dilememiştim
Böyle olacağını, hiç mi hiç düşünmemiştim
Bir güzelin kaşları yay, kirpikleri de ok oldu
Gözleri dom dom kurşunu olup, beni vurdu
Mağlûp oldum Allah’ım, mağlûp oldum dostum
Kapansa da şu ela gözlerim
Ben daima hep seni özlerim
Gün geçtikçe artar közlerim
Belki de kabul olur sözlerim
Özleminden kapansa da şu gözlerim
Elim eline, gözüm gözlerine hasret
Dilim diline, kalbim sevgine hasret
Dizim dizine, burnum kokuna hasret
Kolum koluna, kulağım sesine hasret
Hasretinden dudak sanki çorak toprak
Oy bizim dağlar bizim dağlar
Yolumuzu kesiyor elin dağlar
Hasretiniz yüreğimi akkor gibi dağlar
Hasretinizden gözlerim hicranla ağlar
Her ne kadar, benzese de dağlar birbirine
Babalar gördüm, kendini siper etmiş bu vatana
Babalar gördüm, kendini feda etmiş bu vatana
Babalar gördüm, evladını şehit vermiş bu vatana
Hey dost, gel sen ve ben sahip çıkam bu vatana
Babalar bilirim, mezarını cephelere kazdıran
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!