Bayram Ataç Şiirleri - Şair Bayram Ataç

Hüzün yağmurunda bir mutluluk şemsiyesi
Düşlediğin her günde yaşam kaynak neşesi
Senin sevginle dolan kalbinin bütün köşesi
Bir babası olmalı insanın ardında dağ gibi duran

Anlatmadan anlayacak söyleyeceğin heceni

Bedeli ağır oldu on iki eylül koca reis

O gün tanıştırdılar yağlı ilmekle bizi
Teker teker topladılar aldılar hepimizi
Yetim bıraktılar beşikte körpe bebemizi
Bedeli ağır oldu on iki eylülün koca reis

Öyle zaman olurda, biter sandım şu derdim
Bir bir sevdiklerimi, senin bağrına verdim
Daha ne çektireceksin, acının dibini gördüm
Benden daha ne kaldı, almadığın be dünya
Daha benden ne kaldı, çalmadığın be dünya

Ümmetin, harman olduğu, saf Anadolu’yum
Hak yoluna gidenlerin, feyiz ilim yoluyum
Oğuzların, Bozok Soyundan, Kayı Koluyum
Türk oğlu Türk, Metehan, Alpaslan soyuyum
Ben Anadolu’yum, ben Anadolu.

Hayat benim ile resmen dalga geçiyo
Çektireceği acı için kader beni seçiyo
Eline geçince beni deşik deşik deşiyo
Ben böyle şansın, taa içine tüküreyim

Doğacak her güne yeni hayal kurdum

Âdem ile Havva arasında cennette başladım
Allah yolunda Kâbe’de kulla şeytan taşladım
Bazen kurak gönülde bazen ulamada kışladım
İşte ben oyum, benim adım aşk.

Ferhat’a yıllarca azimle dağlar deldirdim

Acılar hep kol gezdi, hayalimde düşümde
Ne hançerleri gördüm, sırtımı dönüşümde
Çok derdimi örterim, sahte bir gülüşümde
Kaderim ağlamaksa, gülmek benim neyime

Gülmek benim neyime, umutlarım yıkılmış

Bugün bir özlem koptu içimde
Yüreğime kor düşmüş biçimde
Siyah kalmadı baştaki saçımda
Özledim ben, ben köyümü özledim

çok özledim dağları ile taşlarını

Suskun dudaklarımda, acılı sitemler saklı
Bakıyorum herkese, kendi kendince haklı
Tarifi edememekten, çıldıracagım bu aklı
Adını koyamadığım, bir sancı var yüreğimde

Yıkılmış umutlarımla, gecelere sarılışımda

Gidipte beni, böyle yalnız bırakma
Hasret ateşinle, beni korda yakma
Çektiğim bu acıya, eller gibi bakma
Ne olur beni böyle, bırakıpta gitme

Çaresiz geçen, bir gece daha yine