Hüzün yağmurunda bir mutluluk şemsiyesi
Düşlediğin her günde yaşam kaynak neşesi
Senin sevginle dolan kalbinin bütün köşesi
Bir babası olmalı insanın ardında dağ gibi duran
Anlatmadan anlayacak söyleyeceğin heceni
Bedeli ağır oldu on iki eylül koca reis
O gün tanıştırdılar yağlı ilmekle bizi
Teker teker topladılar aldılar hepimizi
Yetim bıraktılar beşikte körpe bebemizi
Bedeli ağır oldu on iki eylülün koca reis
Öyle zaman olurda, biter sandım şu derdim
Bir bir sevdiklerimi, senin bağrına verdim
Daha ne çektireceksin, acının dibini gördüm
Benden daha ne kaldı, almadığın be dünya
Daha benden ne kaldı, çalmadığın be dünya
Ümmetin, harman olduğu, saf Anadolu’yum
Hak yoluna gidenlerin, feyiz ilim yoluyum
Oğuzların, Bozok Soyundan, Kayı Koluyum
Türk oğlu Türk, Metehan, Alpaslan soyuyum
Ben Anadolu’yum, ben Anadolu.
Hayat benim ile resmen dalga geçiyo
Çektireceği acı için kader beni seçiyo
Eline geçince beni deşik deşik deşiyo
Ben böyle şansın, taa içine tüküreyim
Doğacak her güne yeni hayal kurdum
Bugün bir özlem koptu içimde
Yüreğime kor düşmüş biçimde
Siyah kalmadı baştaki saçımda
Özledim ben, ben köyümü özledim
çok özledim dağları ile taşlarını
Suskun dudaklarımda, acılı sitemler saklı
Bakıyorum herkese, kendi kendince haklı
Tarifi edememekten, çıldıracagım bu aklı
Adını koyamadığım, bir sancı var yüreğimde
Yıkılmış umutlarımla, gecelere sarılışımda
Gidipte beni, böyle yalnız bırakma
Hasret ateşinle, beni korda yakma
Çektiğim bu acıya, eller gibi bakma
Ne olur beni böyle, bırakıpta gitme
Çaresiz geçen, bir gece daha yine
Melül melül bakışı var kalbimi çalan
Öyle gülüşü var dünyamı aydınlatan
Her bir anımda mutluluğu hatırlatan
Ben bir kadın sevdim kadın gibi kadın
Ben gülünce gülen ağlarsam ağlayan
Güneşten bir dilim gibi, ruha ışık saçan
Gülünce yüzünde, mutluluk gülleri açan
Yüreğinde her an, baba sevğisi çarpan
Bir kızı olmalı insanın bir kızı
Bakışıyla ruhunu, bir melek misali saran
Kaleminiz kavi olsun üstadım. Emeğinize, yüreğinize, kaleminize sağlık.