Bayar Özgündüz Şiirleri - Şair Bayar Özg ...

Havalar ısındı karlar eriyor,
Ağaçlar uyandı filiz sürüyor,
Geceler gündüzle eşitleniyor.
Baharın bayramı Nevruz geliyor.

Soğan kabuğunu doldur tavaya,

Kar yağdı kapladı dağı taşını,
Garip sıkıntıdan çattı kaşını.
Sabahlar, içerim buğday aşını,
Zeytini neyleyim balı neyleyim.

Buz donmuş borular çeşmeler akmaz,

Kimi kışı yaşar kimi yazını,
Kimisi efkarlı çalar sazını,
Kimisi hayatın yutar tozunu,
Alın yazın yoksa var olamazsın.

Yürek hisleridir gözünde yaşın,

Kapılma dünya malına,
Girme insan vebalına.
Güvenme villa yalına,
Bir gün mutlak öleceğiz.

Dök eteğinden taşları,

OLMAZ

Ağlatma kimseyi, ağlarsın bir gün,
Kurduğun tuzaklar olacak örgün.
Dostların kalbinden olursan sürgün,
Dar günde arayıp soranın olmaz.

Unutur ayı günleri,
Kapanır gözünün feri.
Bulamaz yattığı yeri,

Ozanın yüreği gurbette coşar,
Duygular sel olur sineden taşar.
Ozanlar sazıyla sözüyle yaşar,
Hislere yarendir dili ozanın.

Sermayesi sazdır korkmaz telinden,

Köyünden göçenler köyünü özler,
Adını andıkça yaşarır gözler.
Anlatmaya yetmez kelimeler sözler,
Ayağına çarpan taşını özler.

Bahar dağlarına çiçekler serper,

Dibekte dövülür buğday tanesi,
Gurutu eziyor evin ninesi.
Tandırdan geliyor kaynama sesi,
Çömlekte pişiyor kor sabah aşı.

Evin kızı sofraya tabağı dizer,

Duman olup da rüzgarda savrulma,ışık olup ateşte yan ki sana ait küllerin olsun..