İSTESEN DE OLMUYOR
Taşa tohum ekme dostum,
Güz gelince biçemezsin.
Cahil beyni çelikten tel,
İstesen de bükemez sin.
Kalem seni kırıyorum,
Yazmayacağım artık seni.
Kağıt defter sen rahat ol.
Çizmeyeceğim artık seni.
Dertlerimden dert mi aldın,
Yol gidenin izi kalır,
Ateş söner közü kalır,
Varlı varın paylaşmazsa,
Garibanın gözü kalır..
Yavaş yavaş silinecek izimiz,
Eskiyen fotoğraf olur yüzümüz.
İki satır yazı, bir kaç sözümüz,
Bizlerden hatıra kalır dünyada.
Bakışın yürekte derin,
Bıraktı bende izlerin.
Uğraştım dolmuyor yerin,
Senin o kara gözlerin.
Göklerde süzülen sona,
Atacağım sırtımdan fazla yükleri,
Kendini beğenmiş cahil tipleri.
Dünyamda olamaz bunların yeri,
Su tutmaz deliktir küpü bunların.
Ne hoşgörü bilir ne laftan anlar,
Sanki karlar yağmış kapanmış yollar,
Dosta akrabaya gidemez olduk.
Bunca yaşanmışlık bunca hatıra,
Hakkında hasbıhal edemez olduk.
Topağa basmaya hasret ayaklar,
Küçücük yaşında ekin ekerdi,
Çayırda çalışıp tırmık çekerdi,
Gabarlı elleri on üçte gördü,
Vatana hizmetkâr köylü çocuğu.
Düğmesi kırılmış yırtık gömleği,
Duvarlar yıkılmış,sokaklar yitmiş,
Evlerin içinde ağaçlar bitmiş,
Emmi dayı ölmüş nufus değişmiş,
Bıraktığım gibi değil alköse..
Kimse zahmet edip fidan dikmiyor,
Yüreğime tatlı sızı,
Saldı bu gavurun kızı.
Güneyimi kuzey ettin,
Şaşırdım kutup yıldızı..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!