Başımı uzattım Şiiri - Sinan Karakaş

Başımı uzattım şöyle bir kahvehanelere,
Sahura kadar insanlar hep oturmaktadırlar,
Kim sığınacak acaba hangi bahanelere,
Karşılıklı oturup oyun oynamaktadırlar,

Sorsam desem ki kardeşim, yok mu çoluk çocuğun,
Yok mu söyle seni evde bekleyen karıcığın,
Onları babasız nasıl koyarsın söyler misin,
Senin kaçtığın biliyorum ki sorumluluğun,

Kalk git evine çocuklarına de ki ben geldim,
Sizi babasız koymaya hakkım yok bunu gördüm,
Ben de sizi çok ama çok seviyorum biliniz,
Mutluluk yuvam evimdir, ne yazık ki geç bildim.