Başak Ulutaş Şiirleri - Şair Başak Ulutaş

İnceden yel eser o da tozun alır
Baki kalır yüce dağın başında duman
İnanç olsun iman olsun güman hep kalır
Cahile aldanma yeter kalsın da güman

Kurur diyorsun!
Öyle değil işte...
Çiçek mi bu,arzuhal.
Kökleri toprağa mı sokulu
Bir hışımla bakıp
Tutup koparıyorsun sanki

Kahrolsun güzelliğe kandırıp aşka azmettiren dizeler
İçilir
Günah ama seninle kumsala bile gidilir ay ışığında
Para etse
Müzik bile yapılır metro duraklarında,yanında yalnız akordioncu adamların
Mutluluktan dans bile edilir taksim meydanında turistler gibi

Evet her zaman küçük saçmalayanlar var ve şahsen bundan hoşlanmıyorum ama normal bir insan olarak böyle şeylere pek fazla engel olamıyoruz,hatta öyle bir an geliyor algılamayı da bırakıyoruz.Bir ip uyarıcı olduğu derecede varlığı sayılır,uyarmanın aşırı durumlarında boğma olup fonksiyonu geçersizliğe kavuşturacaktır.
Yaşam geniş bir çalışma alanı.İncelenecek yaşamsal etkileşimlerde sayısız kombinler ve türevleri olur.
İncelenmesi tamamlanabilse,faydası olacak nesile anlatılacak zaman olmayacaktır.Bundan ötürü bazı kavramlarda öngörüler arasından tartışmasız olanları kabul edilmiştir.
Kainatın dengesi de onlardan biridir.
Kainatın muhteşem bir dengesi var..bir sarkaç gibi küçük itmelerle anlık etkilense dahi zamanda kendi ivmesinden başka hiç bir ivmeyle değişmeyen...bütün olay o çarka dahil olmakta.Bu bilince varan herkes için zaman bir uçan halıdır....Sihirli sözcük uyumdur...
Kainatın muhteşem dengesi bunu bozma girişimlerine itmeyi geri vererek cevap verir...Sarkaç aynı hızla sizi itecektir yarı ömürden sonra,dengeleri bozmayın...demeyeceğim.

İşte sen bahar gibi meltem gibi
Gelme desem de geleceksin
Açma desem de açacaksın çiçek gibi
Sızma desem de sızacaksın
Gözlerimden içeri bir yerlere güneş gibi
Çok küfürlü bir söz vardır

Îttifaka dönüşmûştû bir sabah
Bu kıskançlîk nereden di
Sormadîm
Hülyamızı zehirleyen bir ah
Dur diyen olmadım
Mimarîm olmuştu bir asil yara

Bir insan bakmadığı zaman bile en fazla bu kadar güzel bakabilir
Olmadığı zaman bile en fazla bu kadar
Gül kokabilir bir insan en güzel en fazla
En fazla gül kokanlar da ,
en güzel bakanlar
ve hiç olmayanlardır her zaman

Dizlerimizin bağı çözülür dermansız kalırsak
İnsanız teslimiz dermana,ondan elbet ki
Bir fuzule bir zaman inanırsak
Zora meyl olmaz,ondan elbet ki
Kanadın varsa uçar yaprağın varsa saçar
Aklına gelir gazel kaçarsın

Dağınık göçmen dedi;
Büyüdüğüm şehrin sokaklarında
Bir zamanlar sıcak poğaça kokardı buz gibi sabahlar
Şimdi kan,barut
İnsanlar insanları kırdı.
Buz gibi aynı ama.

Keşke herkes bir tek kendi aptallığının bedelini ödese
Buna sen de dahilsin o da şu da ben de
Herkes hatalarının cezasını çekse
Bu nasıl iştir
İncecik işleyiştir, ipi elinde tutan
Ceremeyi gevşetir parası olan