Barut Can Şiirleri - Şair Barut Can

---------- Dedem --------

Torun elattan tatlıdır olmuştu son sözü dedemin
Onu bir daha böyle dertli bir daha böyle bitkin görmedim…

---Delikanlı derler---

Ben, sevdim mi adam gibi severim …
Öyle yalanım, dolanım olmaz …
İçimden geldiği gibi dökülür kelimeler yüzüne insanın…
Ben, adamın ardından konuşmam…

Desem ki…
Bırak iki cihanı da sahte yüzlere, tut ellerimden, benimle gel.
Sana verecek yüreğimde ki sevgimden başka bir şey olmadığını bilsen de gelir misin?
Desem ki…
Sen nefesimsin, yokluğunda boğuluyor, yalnız bir başıma karanlıklarda yitiyorum
Gecemden de karanlıklaşan günü mü aydınlatıp nefesim olur musun?

Karanlık dünyamı hepten kararttın dün gece
Ortada kalakaldım ,aklımda çözmesi zor bir bilmece
Aşkının ışığıydı aydınlatan kalbimi içimde
Beni can evimden vurdu son sözlerin dün gece

Senin de sevdiğine inanmıştım

Yalan dünya ben senin ile yenişemedim
Vurdun hep sırtımdan yüz yüze hiç cenk edemedim
Dost kim düşman kim bir türlü bilemedim
Dünya yere batsın güzelliğin senin

Sarmış etrafını çirkeften bir duvar

Bir rüyaydı varsay ...
Her gününü bin yıl gibi yaşadığımız bu aşk ...
Ve sen gittin uyandık ... ve bu düş bitti...

Uzun saçların vardı ...
Omuzlarından siyah siçim gibi aşağı uzanan

Ben belki de kendimi yeteri kadar anlatamadım
Belli ki seni nasıl sevdiğimi sen hiç anlayamadın
Hep el üstünde tuttum seni kirlenmesin diye anılarımız
Yokluğunda kahrettim kendime ,çaresizliğime
Yanında olamayışıma , elini tutamayışıma , gözlerine bakamayışıma
Kahrettim birbirimize bu kadar geç kalışımıza

Yoruldum artık bitti dermanım
Çekmiyor dizlerim kalmadı takatım
Ha düştüm ha düşeceğim tutanım yok yalnızım
Ben yanlızlığın esiri oldum …

Büyülendim ,kapıldım o gözlere

-----Eskiden di... ---

Böyle değildin eskiden sen …
Böyle soğuk durmazdın , böyle ilgisiz …
Varsam da olur, yoksam da kader demezdin hiç…
Dertliysem dertli olurdun , ben gülersem sen kahkahanla inletirdin yeri göğü

Onsuz gecelerde bir ölüm sessizliği sarar içini
Dilinin ucuna gelir de anlamayacağını bilir söyleyemezsin derdini
Sırtını verdiğin dağ, can bildiğin el olup çıkınca karşına
Önceleri gördüğünde çarpan kalbin , atsa da bir atmasa da

İlk durağı sen olurken önceleri