-----Sen Üzülme-----
Alıştım yıllarca darbenin her türlüsüne
Yüzüme gülen her dost arkamdan taktı çelme
Sevdalarım yarım kaldı , kor oldular gönlüme
Kuytularda ağlıyorsam sebebi ,sen görme ,
Yattığın yer nur olsun …
Ulu Hakan II.Abdülhamid Han …
Osmanlı senle 33 yıl huzur içinde yaşadı
Vermedin düşmana bir karış vatan toprağı
Düşmanlar birlik oldu sana karşı
---- Acı Vuslat ---
Bir pervaneydim sanki karanlıkta ışığını arayan
İlahi bir ateş gibi düştün gönlüme…
Doğdun dünyama ,gecemin karanlığını aydınlatan yıldızım oldun …
Geceler soğuk çöl ikimin de hayalin oldu içimi ısıtan
Ben alıştım güneşin doğuşunu sensiz izlemeye de
Yaralı gönlüm alışamadı bir türlü sensizliğe
Sonun da ölüm olsa koşarak giderim de
Yolun sonu çıkmasa sensizliğe
Anlamadın beni hiçbir zaman hiçbir dilde
Sen ki …
Benim bakmalara doyamadığım …
Sen ki …
Zifiri karanlık gecelerimi aydınlatan yıldızım …
Yağmurdan sonra ortaya çıkan gökuşağım
--- Amansız Sır---
Ve yitip gitti gözlerimdeki ışık …
Söylenecek bir şey yok , söylediğin lafın üstüne …
Yerle yeksan ettin onca yıl sevginle çarpan kalbi tek bir kelimenle …
---Anlarsın---
Ve bir gün anlarsın …
Kırdığın yerden kırıldığında anlarsın …
Susunca duymaya alıştığın telefon zilleri …
Artık yapılmazsa olmadık zamanlarda yaptığı süprizleri…
Bir tutam mutluluğa hasret bıraktın ya ,
Can deyip canımı sen aldın ya ,
Düşmanımın etmediği zulmü sen yaptın ya,
Yeminler edip yarı yolda koydun ya inan Aşk olsun sana,
Her anında dolu dolu acıttın ya canımı
Gün gelecek elbet bir kor düşecek yüreğine
Hayal meyal hatırlayacaksın yüzümü bile
Dökülecek yaşların dönüşecek sele
Saklamaya gücün yetmeyecek silmeyi denesen de…
Yıkılacak yıllar yılı sergilemeye çalıştığın güçlü görüntün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!