Bal Ağlar Oğul Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

BAL AĞLAR OĞUL
Bir çınarın yaprakları dökülse,
Gövdeyi gam basar dal ağlar oğul.
Kökü zayıflayıp boynu bükülse,
Ahvaline bakıp çal ağlar oğul.

Kayıda alarak gelen gideni,
Sen sen ol sakın ha kınama beni,
Bir gün ihtiyarlık sarar bedeni,
El ayağın titrer, kol ağlar oğul,

Kalkamazsın, bağlı kalıp döşeğe,
Evlad'iyal iter seni köşeye,
Sırtını yaslarsın kuru meşeye,
Gönül hüzünlenir, dil ağlar oğul

Ateş yanar sinesini kavurur,
Alevlenir dumanını savurur,
Deli poyraz tersten eser sam vurur,
Takati kesilir kul ağlar oğul.

Gözün gönlün, hasret kalır çıtıra,
Zihinde canlanır eski hatıra,
Parmak tutar, kalem yazar satıra,
Nameler okunmaz pul ağlar oğul.

Garip bedenine bir duman çöker,
Çekilir kenara boynunu büker,
Bülbülden ayrılsa gözyaşı döker,
Yaprağı büzülür, gül ağlar oğul.

Tipi, fırtınada, boranda karda,
Sahipsiz kuzular yem olur kurda
Garip Müçtehit'i bırakma darda,
Arısız kovanda bal ağlar oğul.

Sözlük:
Çal -->):kayalık taşlık yer
İsmet Murat (müçtehit)
                             Tüm.San. Der.
                  İç anadolu Bölge sorumlusu
                    Genel başkan Yardımcısı