Baki Şiirleri - Şair Baki

Yâr işiginde dinildi ‘âşık-ı şeydâ baña
Hak dimişler tenzîlü’l-esmâ’ü min savbi’s-semâ

Hâkümi ide sifâl-i sünbül ü reyhân felek
Gitmeye başdan hevâ-yı bûy-ı zülf-i dil-rübâ

Yaşumuz dökmege ol dürr-i ‘Adendür bâ’is
Göñlümüz düşmege ol çâh-ı zekandur bâ’is

Turra-i tâli’umuñ böyle perîşanlıgına
Yine ol zülf-i pür-âşûb u fitendür bâ’is

Yüzüñ şems-i duhâ rûz-ı visâlüñ ‘Îd-i Edhâdur
Cemâlüñden müzeyyen her taraf ‘âlem temâşâdur

Haremden na’ re-i Lebbeyke Lebbeyk irdi eflâke
Ser-i kûyuñda gûyâ nâle-i ‘uşşâk-ı şeydâdur

Zahm-ı sînem ol gözi mekkâre gâyet hoş gelür
Yara açarsam revâdur yâre gâyet hoş gelür

Tûtiyânuñ minnetin kehhâl kahrın çekmeden
Hâk-pâyuñ dîde-i hûnbâra gâyet hoş gelür

Zer ü gevherle kılup zîver-i efser hâtem
Zîb ü zînetde geçer hem-ser-i Kayser hâtem

Nâm ile tutdı cihân mülkin olursa tân mı
Mâlik-i Câm-ı Cem ü tâc-ı Sikender hâtem

Zülf-i pür-ham çün ruhuñ üzre perişân-hâl olur
Kendüsin cem’ idemez ol nice mâh u sâl olur

Tâb-ı zülfüñle göñül kıldukça âh-ı âteşîn
Dûd-ı dil cevlân ider tâvûs-ı zerrîn-bâl olur

Mihr-i ruhuñla dilde kimüñ tâze dâgı var
Tâb-ı çerâg-ı şems ü kamerden ferâgı var

Zülfüñ hamında haddüñi hûrşîde virmezin
Şem’i n’ider şu kimse k’anuñ şeb-çerâgı var

Mürg-i dil konmaga bir kâmeti Tûbâ gözedür
Serv ü şimşâdı begenmez katı a’lâ gözedür

Menzilin bâg-ı İrem kılsalar itmez ârâm
Ehl-i dil cennet-i kûyûn gibi me’vâ gözedür

Zülfüñ ki târ-ı eşk-i firâvâne sarmaşur
Sünbüldür ol ki rişte-i bârâne sarmaşur

Hoş geldüñ ey nesîm-i sabâ merhabâ diyü
Bâd-ı bahâra turra-i cânâne sarmaşur