Baki Şiirleri - Şair Baki

Rûh-bahş oldı Mesîhâ-sıfat enfâs-ı bahâr
Açdılar dîdelerin hvâb-ı ‘ademden ezhâr

Taze cân buldı cihân irdi nebâtâta hayât
Ellerinde harekât eyleseler serv ü çenâr

Ruhuñ âteş hat u hâlüñ bahûr-ı misk ü ‘anberdür
Ham-ı zülf-i siyâhuñ halka halka dûd-ı micmerdür

Benüm dûd-ı kebûd-ı nâr-ı âhum başdan aşmışdur
Senüñ zülf-i siyâhuñ ayaguñla bas ber-â-berdür

Ruhuñ ey gonca-dehen berg-i gül-i hod-rûdur
Dir gören zülf-i siyehkâruñ içün şeb-bûdur

Ruhlaruñdan ne ‘aceb bûse temennâ kılsam
Ey lebi gonca ‘izâruñ gül-i şeftâlûdur

Şâd olun kim Pâdişâh-ı dâd-güsterdür gelen
Husrev-i ‘âdil şehenşâh-ı muzafferdür gelen

Dâver-i Dârâ-haşem Dârâ-yı İskender-kadem
Husrev-i fermân-revâ-yı heft kişverdür gelen

Şâm-ı firâkuñ âhirı subh-ı visâldür
Mihr-i münîri pertev-i nûr-ı cemâldür

‘Âr itse tañ mı içmege bezm-i Cem içre câm
Her kim segân-ı kûyuñ ile hem-sifâldür

Sensin ey çeşm-i çerâg-ı dûdmân-ı ma’delet
Şem’-i nür-efşân-ı bezm-i hânedân-ı ma’delet

Hüsn-i re’yün âfitâb-ı bî-zevâl-i mülk ü dîn
Lutf-ı tab’un nev-bahâr-ı bi-hazân-ı ma’delet

Sohbetüñ mübtelâya sıhhat olur
Bir selâmuñ alan selâmet olur

Câm-ı derdüñle dil huzûr eyler
Râh-ı vasluñla rûh râhat olur

Şöhret-i hüsnüñe erbâb-ı suhandur bâ’is
Revnak-ı bezm-i güle mürg-i çemendür bâ’is

Nahl-i zîbâ ile nâzük tenidür meyle sebeb
Ne kad-i serv ne sîmâ-yı semendür bâ’is

Şöyle olmış câm-ı ‘aşk-ı yârdan mest ü harâb
Kendüsin dîvârdan dîvâra urmış âfitâb

Nâfe kıldı zülf-i müşgînüñ görüp serber-zemîn
Ayaguñ topragına miskînlik itdi müşg-i nâb

Tab’ı mir’ât-i cemâl-i cân-fezâ-yı saltanat
Sînesi Âyîne-i ‘âlem-nümây-ı saltanat

Âsitânı topragından tûtiyâ-yı çeşm-i baht
Hâk-pâyı cevherinden kîmyâ-yı saltanat