Şu fırat kenarında bir güzel gelin ağlar
Yavrusunu yetirmiş vermiyor kanlı fırat
Gözleri kanla dolmuş ağıt yakıyor gelin
Elinde kara taşı basar bağrına gelin
Kanlısın kanlı fıraf zalımsın zalım fırat
Mapustayım dört duvar arasında
Yine bahar gelip geçiyor gardiyan
Kaysı ağaçları tomurçoklara durdu
Aylar geçiyor mevsimler bir bir bitiyor
Yolumu gözleyene agliyorum gardiyan
İzin ver bir kez olsun içimden geldiği gibi konuşayım
İzin ver dökeyim tüm karanlıklarımı sana sevgilim
Sonra sen tekrar yollarsın nede olsa onları bana
Ne olur bir kez sus da konuşayım
Sevgilim dinle ve gör ne dediğimi sana
Gidiyorum sevgilim gözlerimden sonsuz ellem
Sevgilim ne desem boş nafile çırpınışlarım
Belli ki sen çoktan kararını vermişsin
Beni bırakıp gideceksin biliyorum sevgilim
Ne olur gitme sevgilim gitme
Ağır gelir gurbet sana, kaldıramazsın
Gidip gurbet elde bir başına yaşayamazsın
Dayanma arkadaş çürük sevdaya
Üstüne yıkılır kalırsın bir gün
Sevdadan yana gülmedi yüzün
Sonunda bırakıp gider arkadaş
Ümütler besleyip güvenme sakın
Batıdan doğuya uzanır yollar
Yolunu kaybetmiş bir gelin ağlar
Gözünde damla damla yaş akar
Bir offfff çekti ki anam içim kan ağlar
Sorsam mı acaba derdin ne diye
Sevdim diye bana düşman oldular
Kahpe felek zalim vicdansız kullar
Beni gonca gülümden ayırdılar
Anam gelde şu yaramı sar benim
Anam aşkı bana haram kıldılar
Bak yine sevgilim gece oluyor
Her taraf karanlık sesiz sedasız
Ruhumda bir sancı başladı yine
Hayalin gözümde gitmiyor artık
İstemem sevgilim sabah olmasın
Gülümsün dedim canımı verdim
Susadın kanımı verdim sevgilim
Dertler deryasında bıraktın beni
Aşkından soldu yeşil yaprağim
Besledim güllü kanımla canımla
Aşık baki derler benim adına
Her bir sözüm senet imza boşuna
Güveniyorsan dost kendi sazına
Hadi durma buyur er meydanına
Er meydanına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!