Baki Ayhan T. Şiirleri - Şair Baki Ayhan T.

küre, sele kapıldı herkesin uyuduğu bir gecede

gülüşleri ve ağlayışları farklıydı kıtaların eskiden
aşkları ve nefretleri ne çok benziyor şimdi

çocuklar tahta oyuncakları severdi bir zamanlar

bir aşkın başlaması:
ruhla yontulması sert bir ağacın

bir anahtar sessizce açar doğayı
bir la sesi başlatır fırtınayı
çeker bıçağını hırçın rüzgar

odamın bütün köşeleri örümcek çizgisi

bu korkuyu kimden devraldığımı bilmiyorum:
örümcekler çığlık çığlığa seviyor geceyi

kanın usulca sızması, zamandan boşalması:

zuhal olcay'a

senin dudakların da güle benzerdi gülünce

bir hüzün bükülüşüydü gülüşün: anlaşılmaz
gülün dağınıklığı güzün ayak sesi bahane

bakışların terk edilmiş bahçeler gibiydi
sevgili çocukluğum
sevgilim, çocukluğum benim
başımdan atamadığım paslı bir taçsın
dallarında korkuyla gezindiğim bir ağaç

I
bir şiirin görünümü
örümceğini içinde taşımalı
nerde kalırsa kalsın düşler

yakın tarihte sarsılarak

sizi
ateşli bir uyku gibi uyudum önce
rengini şaşırmış
aşk kırmızısı bir gül penceremde

sonbahar

iki kadının birlikte yaşandığı anlar vardır: yaşanır

tedirginliğin cesur ve kararlı hazla karışması:
iki kadının yabancı bir erkeğe soyunurkenki

sevişmek hırsla olur, sessizce buluşsa da insan

yağmurun kıyısına yığılmış bulutlara
aralığa, kasımdan kaçan aralığa
masalların mutlu sonuna
bakarken
birdenbire fark eder insan:
gümüş bulaşmıştır

kurtulmuş: kendine çıkmışsın zamanın çatlağından

duydum: ruhunu bir deli ırmağa adamışsın
arındırsın diye sana yüklediğim günahlardan

batacaksın, çıkacaksın, batacaksın, çıkacaksın