Bir bardak çay faslına başlıyor yeni gün
Ellerin ilk defa bu kadar yakın
Doldurduğun çaydan anımsıyorum.
Güneşin açmadığı bir an
Soğukla savruluyor yapraklar
Herşeye hakim rüzgar
Tutunduğum acı değildir
Yüzüme sıçrayan yanlızlık
Adının en kindar üç harfidir
Aşk.
Artık mevsimlik ayinlerin
Orada,
Hiçbir teneşir uykusu ifade edemedi
Faydasız...
Kaç kez yakılmış
Üst üste yağmalanmış
Çırak basmışım ayaklarımı dünyaya
En usta yanlarımı doğarken unutmuşum
Yolun son patikasında
Adımımı atsam,öleceğim..
Gergin saatler sonrası
Şehre küstüm bu akşam
Haydi zemheri ayının yaban gülleri
Sonbaharın çatırdayan kar çiçeği
İlkbaharın aciz sarı yaprağı
Ey akan kanların
Nerdendir bilinmez yarası
Yine aynı bahar
Aynı dal,aynı yaprak
Herşey aynı sanıyorum
Oysa garip garip bakıyorum
Sarımsı bir hüznün ortasında yürüyen
Geçmiş zaman suretime
şiirler kafiyeden vazgeçer
Ben senden sözedersem
Uyum istemez sözcükler
Yeterince hisli ve yalındır..
Sen sevginin tarifi,vuslatın sevinci
Sen çocuk ruhu sokakların,
Aşk
Uğruna zaman öldürülen
Aşk,uğruna ömür vadedilen
Usunda ölümlere gidilen
Cennet vadettiği için tapılan
Biraz garibanlık
Her hatırlayışımda seni
Kelimesiz kalıyorum
Ettiğim tüm yeminler
Bir mısrada takılıyor
Sırtlan ağrısında kıvranan
Ucuz bir mezar taşıyla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!