Bahar Pervazda Şiiri - Seyfi Karaca

Serce sabriye
Yukari katta oturuyorlar , saat dört bes gibilerde uyanip dünyanin sokaklarina
Hele de yagmursuz ayaz soguk olmayan günlerde
Günesi taaa kapisinda karsilayarak ucusup ötüsen serce sabriye
Col cocuga karismis olacaklar ki kocasi sabriyenin
Mevlüt..
Serce mevlüt, patiir kütür
Pencere pervazlarina ufalayip koydugum ekmek kirintilarinin
Bir lokmasini kendi bogazindan gecirmeden horantaya gidip gelirken
Bana da kalayi basip agza alinmadik sayip sövüyor
Ben burdayken kimse erkeklik taslamasin firrrriiiik firrrik cekerek
Bir de diyor ki , ufaladin ettin madem
Bu koccaman ekmek topaklari da ne
Zaten kiz büyüdü oglan yuvaya sigmaz oldu kuru yerde yatip kalkmasi dert
Ettin madem kuru üzüm de koysaydin ya kitir citir yanina bire gafil..
Bagira cagira yüzüme karsi, sabriyenin kocasi serce mevlüt,
Yapacak birsey yok, emrin olur emmi deyip,
Pervaz baharinda hergün mü hergün
Hergün mü hergün..

Mayis / 22