Karanlığında buldum içimdeki ışığı,
Yüreğimde uçuşan kuşları,
Yeni güne sığdıramadığım umutları,
Kaybolmasından korktuğum duyguları...
Bir dolunay hikayesiymiş
Bir varmış bir yok imiş
Dünya'yı ayakta tutandır
Koca koca dağlar...
Benimse avucumda,
Dağlar kadar büyük bir güç var.
Nasılı şöyle:
Açıldı mı eller semaya,
Bir dünya var içimde...
Bense okyanusun en derinliğinde,
Sahip olduğum dünyayı arıyormuşum.
İçinde bir damla iken ben
Okyanus olma düşündeymişim meğer.
Sahip olduklarıma kör,
Sonbaharda
Dalına tutunamayan
Yapraklar gibi dökülür,
Ömrümüzden yıllar...
Geçip gider
Bitecek mi dediğimiz,
Bir tohum saçtın gönlüme,
Zamanla yeşerdi
Oturuverdi,
Hayatımın tam merkezine.
Muhabbet kattı,
Sessizliğime.
Gazze'de değil bir gün...
Ezelden beridir görülür,
Cahıraş onlarca zulüm.
Ahir zamanın en çetin
En büyük imtihanıdır,
Saklanırım karanlığında,
Her gece…
Dinlerim sessizliğini,
Saatlerce…
Bazen bir şarkı
Eşlik eder
Mutluluk iyilikte,
Karşılıklı muhabbette,
Yaradılışımızın hikmetinde.
Mutluluk, görmediğimiz fakat
İçimizde biriktirdigimiz güzelliklerde.
Hayatı olduğu gibi kabullenmekte
Bir gökyüzü var,
İçimden taşan.
Renkleri tüm ruhumu sarıp
Benliğimi aşan.
Deli dolu rüzgarlarına
Kapıldığım,
Kat kat duvarlarla örülüyken kalbim,
Nereden sızdığını bilmediğim
Bir gün ışığına teslimim.
Esirim sanki derinliğine
Ufacık bir çatlaktan
Tüm ruhuma işlemesine.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!