Badem Ağaçları Şiiri - Özge Özgen

Aslında yalnız bir kadınım ben.
Unutalı çok oldu gökyüzü beni.
Ve mavi denizlerde, ölü balıklar bulduğum o günden beri
Kendi kimsesizliğim saklar beni.
Çok eskidendi,
Gülümse demiştim kendime
Şehre badem ağaçları diksinler.
Ve güneşi maviye boyamak istemiştim
Bütün gök benimdi sözde.
Oysa ki ben, soluk bir gök kuşağından ibaretim.
Ve şimdi bu şehir hiç mavi değil.
Anlayacağın
Pahalıya mal oldu bana,
Seni sevmek

Özge Özgen