Azdırır Gönül. Şiiri - Mehmet Şahan

AZDIRIR GÖNÜL

Derdin bilmeyene derman sorulmaz,
Merhem olmaz, yaram azdırır gönül…
Halden bilmeyene ferman sorulmaz,
Kerem bilmez, karam yazdırır gönül…

Cahili saraya sultan eylesem,
Gafili karaya toptan eylesem!
Dahili yaraya kaptan eylesem,
Dara girmez, darım kazdırır gönül…

Yoğrulsa gözünde, kul olsa özüm
Savrulsa yüzünde, kül olsa sözüm!
Kavrulsa özünde, gül olsa közüm,
Harı görmez, yağım kızdırır gönül…

Bağını birlikte yetirsem bile,
Bağbanı birlikte getirsem bile!
Harmanı birlikte serdirsem bile,
Derer dermez, bağım bozdurur gönül…

Övgüyle çağlayıp, olsam da pınar,
Saygıyla bağlayıp, doğsam da sınar!
Sevgiyle ağlayıp, yağsam da kınar,
Aman vermez, sağım bezdirir gönül…

Ağlardan bul ister, çor-çorak bilmez,
Bağlardan bol ister, kur-kurak bilmez,
Dağlardan yol ister, dur-durak bilmez,
Mecal sormaz, dağım gezdirir gönül…

Pir-î Fâni der ki, gün fecri doğsa,
Öyle bir kader ki, her şerri boğsa!
Mevla’mın rahmeti mahşeri yağsa,
Hayra yormaz, nefsim yüzdürür gönül…

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNİ)
09.06.2018-İSTANBUL