Azap Şiiri - Ben Benden İçeri

Bir sebep bul seni öldürmelere,
Din gibi, iman gibi…
Devlet ve vatan gibi…
Merhameti kamçılayan,
Kararmış vicdan gibi.

Vaad edilmiş o yerler,
Ecdadın seni bekler,
Bir zaman ki öylesi...
Akitler ve hudutlar,
Çiğnenmek içindirler,
Hazırsa silah-leşker,
Kıvılcım kan gölüne
Küçücük bir sebep ver.

Çekip yağlı urgana,
Sarıp halı yorgana,
Ama edip zindana,
Ebed-i devlet uğruna,
Vacib kılıp katlini
Kardeşin yeğenlerin.

Bir sebep bul yapacağım yağmaya,
Evleri mezar gibi,
Başlarına yığmaya,
Mezhep gibi,
İmam gibi,
Tarikat filan gibi…

Bir sebep bul dökeceğim kanlara,
Kılmaya devlet başa,
Konmaya kuzgunu leşe,
Alemin nizamına,
Mısır'ın tahtı uğruna,
Giderken tutunsun nebi,
Atımın yularına…

Bir sebep bul alacağım canlara,
Kuşanıp bombaları
Dalmaya meydanlara,
Bidat de, cihat de, fütühat de...
Parçalanmış sabilere,
Ehlidir ol cennet de.

Biriktirip kinini,
Yargıla ötekini,
Sefaletin sebebi ırkların sefilini,
Bir sebep bul eritip, buhar edip yakmaya,
Gazhanede nefessiz yığılan bedenini.

Bir sebep bul, haramı
Helal edip yemeye,
Ganimet güzellere,
Caizdir de, cariyeye.

Hasılı, sayılan azdır.
Tebaanı kudurt, azdır.
Çök mülküne mazlumun,
Yeri yurdundan tezdir.

Düşse kalbin müşküle,
Sebat! saldır aşk ile,
Zifir kalbine reha,
Bir fetva makamıdır,
Cübbeli mantarını,
Her an yanında gezdir.

Ne yap ne et unuttur
Rahatlat şu zihnimi,
Yoksa yiyip bitir,
Kalbimdeki vicdanım
Başımdaki beynimi.