Azap Şiiri - Vecdi Murat Soydan

AZAP

Her canlı ölümü tadacaktır. Ancak kıyamet günü yaptıklarınızın karşılığı size tastamam verilecektir. Kim cehennemden uzaklaştırılıp cennete sokulursa, gerçekten kurtuluşa ermiştir. Dünya hayatı, aldatıcı metadan başka bir şey değildir. ÂLİ İMRÂN - 185

Soğuk bir kış sabahıydı,
İnsanlar işlerine gidiyordu,
Çocuklar okullarına.
Araçlar vızır vızır geçiyordu,
Kalabalıktı cadde.

O’na,yolda yürürken rastladım,
Aniden çıkmıştı karşıma,
Ne yapacağımı şaşırdım,
Basmamak için üzerinden atladım.

Birkaç adım atmıştım ki,
Olduğum yerde durdum,
Geri döndüm, baktım ardıma,
Zavallı, yolunu şaşırmış olmalıydı,
Ne işi vardı ki karda kışta?
Eğildim, dikkatlice baktım,
Bir sağa, bir sola yalpalıyordu,
Hatırını soramadım,
Acaba canı çok yanıyor muydu?
O da benim gibi üşüyor muydu?

İncitmemek için nazikçe elime aldım,
Kuytu bir duvar kenarına koydum,
İçimi bir sevinç kapladı,
Bir canı kurtarmanın mutluluğunu yaşayacaktım.
Sonra birden aklıma geldi,
Çocukken ayağımla ezdiğim karıncalar…

Biliyorum, suçluyum,
Ne yapsam nafile,
Kendimi vicdanımda hapsetsem de,
Bu bile kefaret olmayacak günahlarıma.
Ne zaman bir karınca görsem,
İçimde depderin bir azap duyarım,
Yanacağım günü beklerim,
Sevinemem…

Vecdi Murat SOYDAN
(Yaşanmamış Aşkların Şairi)
12/01/2014-Saat: 00.05-Isparta

Azap: Büyük sıkıntı, eziyet.