azap Şiiri - Gülşah Badekıl

Yalnızlığın ve çaresizliğin ağır kokusu sinmiş geceye,
Ağlarım…
Seni sevmenin vebali binmiş omuzlarıma,
Yüreğim kaldırır mı bilmem…
Dayanır mı gözler her bakışında kahrolmaya…
Bilmem..

Tek günahım seni sevmekse,
Ağır değil mi bu vebal…
Dayanmak zor değil mi…
Bakıp bakıp içlenmek zor değil mi…

Giderken avuçlarına solmuş bir gül bırakacağım,
Hayatım ellerinde, işte bak eserine…!

Yalnızlığın ve çaresizliğin ağır kokusu sinmiş geceye
Yürek dayanamıyor o son bakışa,
Günler geçmiyor sanki bana inat…
Her şey isyankar,her anım azap…

Gök isyan edercesine yağmur yağıyor,
Yanaklarım ıslak,halim yaman…
Konuşamam,susarım,
Karanlığa sığdırırım sensizliğimi,
Sessizliğimi…

Yalnızlığın ve çaresizliğin ağır kokusu sinmiş geceye,
Saatler bile susmuş,
Gittiğin an,unuttuğun an,sildiğin an …
Günler geçmiyor sanki bana inat,
Her şey isyankar…her anım azap…

Gülşah Badekıl