Öylesine kötü ki sevdadan yana
Bahtım kara sevgiden yoksun
Umudum hayatım kararıp söndü
Neşeyi acıyı kaleme döktüm
Ömrümü yok ettim senin peşinde
Çayır yeşerdi çiçekle açtı
Aşkının ateşi gönlüme düştü
Akşam oldu güneş gitti gün battı
Söyle felek senin bana kastın ne
Kaderi yazgıyı hafife aldım
Sen yoksun yanımda,
Seni düşünürüm yine.
Her gece bu saatlerde
Seni düşünür ve ağlarım,
Öyle bedbah olurum ki,
En mutlu olacağım bir günde,
Nasıl yeminler etmiştik seninle,
Ölene dek ayrılmak yok diye,
Çılgın gibi severdik birbirimizi,
Herkes kıskanırdı bizim sevgimizi.
Seni düşünmekten,uyuyamazdım geceleri,
Hayalinle avunurdum,sabah olmak bilmezdi,
Çok acılar çekti bu garip gönlüm
Bir gün olsun yüzüm gülmedi benim
Ne baharlar gördüm ne yazlar gördüm
Dört mevsimde bana kışı yaşattın
Nerede benim sevda çiçeğim,
Sararıp solacak şu taze tenim.
İç diye sunduğun, o aşk ateşin,
Bilmem ki içimi yakar mı dersin...
Gönlümdeki yara,derin mi derin,
Aşkınla tutuşan sıcak bedenin.
Hep hazanla geçti benim günlerim
Yıllar boyu Vuslat diye inledim
Ne baharım ne yazım olmadı benim
Acıdan köz köz oldu yüreğim
Sustu melodiler sustu şarkılar
Kulağımda ki doyumsuz sesin
Gözlerimde şeklin
İnan ki sevgilim sen gittin gideli
Her şey sessiz her şey yabancı bana
Hiç bir şeye ilgim kalmadı artık
Bu nasıl bir özlemdir dayanılmaz bir hasret
Ne bir sabır bıraktı nede direniş bende
Sen bakma kullarının densizlik ettiğine
Merhamet etmelisin aşk ile yananlara
Bilirmisin sevgilim,
Seni mevsimlere benzetirim.
Bakışınla güller açar yüzünde,
İşte o zaman bahar geldi derim
Bazen güneş olur yakar gözlerin
İçin,için erir yaz geldi derim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!