Ayten Mutlu Şiirleri - Şair Ayten Mutlu

hiç zamandan önceydi
sonraydı hep zamandan
güneşin altın suyu
dökülmemişti daha avuçlarımdan

ışıltılı kanatlar, morsiyah bir bozgun haritası

olur ya, gün gelir kırılırsın, yalnızlık evin olur
ya da kaybolursun anılar ormanında
sesime tutun, siste seni arayan
gözlerine, o gencecik İstanbul’ un

unutmadım, unutmuş olamazsın

-I-
kadının gitmesi gerekiyordu.
oturdu
şarap içti
sustu bir hayli

Kadın kum tanesinden bile küçüktü
daha küçüktü deniz kadındaki acıdan

…esip duruyordu o eski rüzgâr
denize ve Samanyolu’na aldırmadan

ebenin gözleri doğuştan kördü
sobelemek isterken mavi Tansık Kuşu'nu
açıldı gözleri ölümü gördü

izlerinde içim gümüşleniyor
yerçekimsiz tozlarla uçuşuyor renklerim

ah, narin kürekleri savrulma duygusunun

tanıyorum ellerimle ürperen geyikleri

sabah olur, uyanırsın yanımda
kuşlar kanatlarına sesini çizer
durur geceki yağmur
sokaklar güne iner

sen gülersin, gözlerine pazar yeri kurulur

yalnız bir ağacın öldüğü yerde
üç kere döner kuşlar
sunmak için kederi yaprak perilerine

koruyun onu koruyun
sonsuz uykusunu bu iyi ağacın

Issız bir şehrin yağmalanmış kalbinde
yitik parçasını arıyor ruhum
yok artık diyorlar, o kırık gülümseme
bu şehrin silinmiş adreslerinde

bir telefon kulübesi, eylül çarşısı,