Ayten Mutlu Şiirleri - Şair Ayten Mutlu

-I-
bir ay gecesi işte
yedi yıldız, yedi üşümüş yıldız
yedi siren çiçeği
yaralı geyikler gibi çöktü kalbime

anılardır ırayan düşe gül düşer
bir sararan bir kuruyan uzak gül
silinir ayrıntılar, dudağının kıvrılışı, sesin,
gülüşün...

o dalgın hüznüdür kalbimin, susar

ömrün izdüşümünden
kırık bir çizgi gibi
sonrasız gelip geçen

kavakların sesinden
ayrışan kimya gibi

rüzgârın şarkısı dindi
silindi ışıltısı akağaçların
bir karanfil daha düştü intihar akşamına
sen gittin

artık sonsuzca gittin

BİR ANKARA MASALI

varsın ve yoksun
böyle başladı masal
ve hiç bitmedi

I

sarılırsan hayata bir çocuk sevincinde
bin bir rengiyle bahar çiçek açar bahçende
zaman ak telleriyle okşasa da başını
kolay ölür mü insan umut varsa içinde

al şafağı alda alazlandıran
ala günde gülhatmiyi güldüren
güzellikle yüreğinin arası
kaç adım a sevdiğim?

rüzgârda salınan başaklarını

dur
uyanan güz çiçeklerinin
alazlanan taşların
çalınmış yazgıların
ve ıslak hüzünlerin
ülkesi olan

gövdemden daha dar evimin odaları
boşluğa asılmış martılar duruşu bu
tut yavaşça duvarın tentesinden
bir sen biliyorsun nerede olduğumu

şaşırt beni

uyandırmak için seni
ayışığı sonatından geceyi çaldım
ıssız bir şehre gittim hiç gitmediğin
sessizliğe bilmediğin şiirler fısıldadım

rüzgârların dindiği kıyılarda