Ben
Yaşanmamış aşklara adanmış şiirler yazıp
Ardından bakmaya alışıktım.
Alışık değildim
Yüreğimde hissetmeye,
Acısıyla tutukusuyla sevdayı
Yüreğimden, sönmeyen bu ateşi
söküp atmak sana düştü ellerim
sakın acıma..
ağlama gözlerim
senden taşan
Ben giderim,
sana kalır bu ömür.
Doya doya yaşarsın gençliğini,
Sevgilerini başka yüreklere salarsın...
Ben giderim,
uzaktır mutluluk kaf dağı kadar
geleceğe dair
tükenen umutlar
kitlenirken boğazıma
kulağımı takayıp
kapatıp gözlerimi
-O-
Ömrümde varlığı hiç bitmesin istediğim,
Fırtınaların sığınağı, acıların huzurlu kuytusu,
Sahibi uzak, gölgesi yakın...
-Ben-
Hay aksi!
Kaybettin dengeni
ve düştün gözümden...
Elim sana uzanamadı,
Çünkü senin muhteşem
Adaletini alkışlamaktaydı...
Suskunluğum, kabulleniş değildir
Sakın aldanma..
Kelimeler, yoruldular dökülmekten
Ve hapisler dilimle dudağım arasında..
Ne isyanlar çıkar yüreğimde,
Ne yangınlar kavurur bedenimi...
İki kere vurdu beni
Aynı silahtan çıkan
iki zehir mermi
Biri beynime,
düşüncelerim delindi,
Anlayınca ağladım, imkansız sevişine
Gül yaprağı sebepsiz, solmuyormuş sevdiğim...
Ümitsiz dizelerim, haykırdı gidişine
iki yarım bir bütün, olmuyormuş sevdiğim...
Ne takılıp kalırım, yalandan gülüşüne
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!