Aynur Durmuş Şiirleri - Şair Aynur Durmuş

Bi duyguki anlatılmayan
Bir damla gözümde parlayan
Tek melek kadın beni anlayan
Babannem o benim kalan

Ay yüzlüm doyulmayan

BAĞLANMIŞIM
Yalnızlık deyipte geçmeyin
Öperim alnından her geceleyin
Çiçeklere seslenir sabahleyin
Bağlanmışım ona gülmeyin

Karanlık bir gecenin sabahında
Bir bakmışız güzel bir gün daha
Ne yasak kalmış nede karantina
İnsanlığa bahar gelecek daha

Çalışanlar işe hali hazırda

Yıllarca gözlerim pencereden yollarını
Çıkıp gelirsin diye açık bıraktım kollarını
Sana doğru eğirir güller kor bakışlarını
Baharı getir süpür bahçemden karlarını

Her ayak sesinde buz kaplar çatılarını

Bahar koymuştum oysa adını
Beyaz papatyalardan taç bandını
Gözlerin bir fidan tılsımdan ahdını
Ekemedim senden gayrısı el fidanı

Can koymuştum oysa adını

Temiz bir bahar özlemi var aklımda ..
İpek mavisi bir çarşaf üzerinde ,
Pak bulutlar serpiştirmiş olmalıyım!
Güneş dev bir papatya güzelinde ,
Seçilmiş en muhteşem yıldız ,
Çimenler koyu yeşil kadife örtüsünde..

Sanki gök yarılmış pamuklar yağıyor
Biz bize oturmuş gecenin bin yarısı
Dışarda uzak soğuktan bir kış mevsimi
Seher vakti bahar sızacak pencerelere

Uyanacak tüm koyunlar kuzular

Güneş doğarken izin almıyordu !
Bulutlar istetikleri ülkelere ...
Ay her gece her pencerede,
Aynı gökyüzü aynı perdede ,
Denizler olağanca tonlarıyla ,
Mevsimler her çiçekten ballı..

Yollara bak yollara ta oralardan
Bir telaş bir aceleci cananlardan
Bir çekiçle kalkıyor ay kaldırımlardan
Güneş hissedilmiyor bakışlardan

Zamana bak koşuyor ta oralardan

Ayrılığın acısını bıçakla kazıyorum
Simsiyah tutmuşum çıkmıyorum
Yazık bak ömüre dönemiyorum
Bakmadan ardıma işte gidiyorum

Zor oldu bak yinede ağlıyorum