Aynur Durmuş Şiirleri - Şair Aynur Durmuş

Mavi bir kuş karlı kanatlarıyla
Süzülüyor dağlara yaralarıyla
Yalnızlık Allah a mahsustur
Diyorlar diyorlar yargılarıyla

Bırak söylensinler fazlasıyla

Ölümü biliyor,tadıyor çiçekler ,
Kuruması pul pul toprağında
Düşerken gerdanında gecenin ,
Bir ay parlıyor,dek uzaklarda,

Biraz mayhoşca,
Kumlarda ayak izleri ,
Görüyorum hepsi beş parmak,
Ve birde topuk ,
Numaraları nereden bileyim.
Basıp geçmişler işte ,

Kim sevmez ki hayatı kuşlar bile
Onlar özgür ve aşina bir başına
Bulutlardan ders alsak bile
Onlar sakin ilerlemekte bir başına

Kim sevmez ki hayatı dertler bile

Çok mutsuzum desem nefes alıyorum
Çok mutluyum desem detone oluyorum
Orta halli desem tas tamam oluyorum
Çok şükür bir bayram daha görüyorum

Kimse bilmez halinden mi çekiyorum

Bir bayram günü uyansam
Melek anam gelse mezardan
Elini uzatsa gülümseyerek
Kırmızı penyesini de giymiş

Toprak bile kıskanır seni

Geçti yaram kanaya kanaya
Kolay mı geldim şimdi ki buraya
Söylemesi benden faturası senden
Bir can borcun var daha Allah'a

Öldürdün zorla gönlümdeki aşkı

Geçti yaram kanaya kanaya
Kolay mı geldim şimdi ki buraya
Söylemesi benden faturası senden
Bir can borcun var daha Allah'a

Öldürdün zorla gönlümdeki aşkı

Bir çiçek getirdim eve
Zor belaya beş deve
Meltem eserken di ve
Taze düştü yere seve
Aynur Durmuş

Issız bir limanda gün batımında !
Yine biz yine o muhteşem yalnızlık ,
Alışmışız alıştırılmışız belkide sezer,
Böylesi kime iyi gelir? demli bir ömre ,
Bizler buradaydık yürekler uçurtma,
Hangimiz savrulmadık o soğuk havalarda!